Column 1 - 2016: Van eigen bodem

Authentieke huizen vallen bij veel mensen in de smaak en zijn veel gevraagd. Maar wat maakt een huis nu eigenlijk authentiek? Authentiek staat voor echt, natuurlijk, onvervalst en origineel, kenmerken die in het geval van bouw verbonden zijn met het verleden. Een verleden waarin voor het eerst op een bepaalde manier gebouwd werd en waarin voor het eerst bepaalde bouwmaterialen gebruikt werden. Dit wil nog niet zeggen dat alle authentieke huizen per definitie oud zijn, ook jongere huizen kunnen door het gebruik van traditionele materialen een authentiek karakter hebben. Het is een begrip waar naar mijn mening ook een bepaalde mate van emotie bij komt kijken.

In Italië is authenticiteit sterkt regionaal bepaald en zien we naarmate we door het land reizen veel verschillen in bouwstijl en gebruikte materialen. Er is vast gedacht ‘wat je van dichtbij haalt is goed en betaalbaar’ en dat klinkt ook erg logisch. Zo komt het dat producten die de regio te bieden had, van eigen bodem dus, bepalend werden voor het gebruik. In bergachtige gebieden zijn veel huizen gebouwd van grote brokken natuursteen. Waar kleigrond is, onder andere in Umbrië en Toscane rond het Trasimeense Meer, maar ook in De Marken, zijn de traditionele boerderijen gebouwd van baksteen. En in Lazio en het zuiden van Umbrië is veel gebouwd met het vulkanische tufsteen. De beroemde stad Orvieto is hier een voorbeeld van. Ook hout is een veel gebruikt natuurlijk bouwmateriaal. Op veel plaatsen wordt gebouwd met lokaal hout voor daken, luiken, balken en binten. In de noordelijke wintersportgebieden wordt hout ook gebruikt voor de huizen zelf en bewerkte balkons die bekend zijn van de chalet stijl.

Veel Italiaanse regio’s vinden het belangrijk om bij (her)bouw van vastgoed trouw te blijven aan de natuurlijke omgeving waaraan ze hun populariteit voor een groot deel danken. Dit is iets dat Italië in mijn optiek goed doet en dat ook een schakeltje is in het moeilijk definieerbare geheel dat maakt dat Italiëliefhebbers zo van dit land met la dolce vita houden.

Ciao, Laura