Kopen onder een ton?

Wat hebben de creatieve televisiemakers nu weer verzonnen? Na ‘Ik vertrek’ en ‘Droomhuis gezocht’ wordt de Nederlandstalige televisiekijker sinds kort getrakteerd op weer een variant op dit thema: ‘Wonen onder de zon voor minder dan een ton’. Het mag misschien voor de kijker vermakelijke televisie opleveren, maar voor makelaars zit er ook een keerzijde aan. Namelijk het verkeerde beeld dat aan huizenzoekers met dit soort televisieprogramma’s voorgeschoteld wordt. In Italië is het vinden van een bewoonbaar huis onder een ton maar op een beperkt aantal plaatsen mogelijk. Opknappers onder de honderdduizend euro zijn er genoeg te vinden, de bekende websites als idealista, casa.it en immobiliare.it staan er vol mee, maar verbouwen is door de hoge materiaalkosten en het arbeidsloon dat op een normaal Europees niveau ligt, net zo duur als in Nederland en België.

Zelf (ver)bouwen?

Maar hoe zit dat dan met het zelf (ver)bouwen? Nee dus, een groot deel van de werkzaamheden aan een Italiaans huis kunt u niet zelf uitvoeren vanwege de zeer strenge regels rondom bouwen en verbouwen. Alleen lokale specialisten beschikken over de noodzakelijke kennis en mogen essentiële werkzaamheden aan dak, constructies en installaties uitvoeren. En voor alles aan de buitenzijde en sommige onderdelen van het huis heeft u vergunningen nodig. Als een huis onder een ton wel bewoonbaar is, dan is het vrijwel altijd zeer gedateerd. In een huis met een keuken en badkamer uit de jaren zestig of zeventig kan wel gewoond worden, maar willen mensen dat ook wel? Andere aspecten zijn de ligging de kadastrale conformiteit en de vraag of er überhaupt wel volgens afgegeven bouwvergunningen is gebouwd. Huizen in verlaten dorpen ver in het binnenland of in de bergen, huizen die met de auto niet bereikbaar zijn of huizen die kadastraal niet in orde zijn en daardoor niet of nauwelijks te verkopen zijn. Dit zijn allemaal redenen waarom huizen laaggeprijsd zijn. Als potentiële kopers zich dit realiseren is daar niets mis mee.

Wees realistisch

Maar de reden dat bij ons als makelaars de wenkbrauwen fronsen zit ‘m in het feit dat de kans groot is dat een horde geïnteresseerden zich bij ons meldt met het idee dat er onder een ton van alles mogelijk is. Het komt regelmatig voor dat wij zoekprofielen ontvangen waar budget en wensen niet helemaal overeenkomen, maar in de lagere prijsklassen komt dit het vaakst voor. Iets dat het nieuwe televisieprogramma (tot nu toe) ook vergeet mee te rekenen in de aankoopsom, is de aankoopkosten. Bij een huis van € 90.000 komt nog minstens € 10.000 extra aan kosten voor de notaris, de makelaar en de overdrachtsbelasting. Afhankelijk van de situatie soms ook nog kosten voor een tolk of vertaler, een volmacht en een technisch rapport. Kortom, reken je niet rijk bij het zien van dit soort programma’s en blijf als je zelf stappen wilt zetten realistisch. Als dat lukt zijn de heerlijke beelden van de natuur, de leuke dorpjes, het lekkere eten en alle andere dingen die het land zo aantrekkelijk maken natuurlijk een genot om naar te kijken. Buon divertimento!